Australie, Lakes Entrance tot Melbourne

Dinsdag 11 november
Heerlijk om een dagje niet in de camper te hoeven rijden. We besloten 2 nachten op deze goede kleine camping door te brengen. Smiddags wezen wandelen naar de winkeltjes. We zijn lekker wezen lunchen! Met warme chocolademelk, verse jus, sandwich chicken/bacon, en een goed gevulde wrap. Hierna hadden we gelijk voor de hele dag gegeten. Hierna boodschappen gedaan, wezen internetten en chillen.

Woensdag 12 november
Om 10.00u uitgecheckt en van de camping vertrokken. Rond 14.00u kwamen we aan in Wilsons Promontory National Park. Eerst naar een informatie centrum geweest om de mooiste plekken daar te kunnen bezoeken. Je krijgt plattegronden mee waar ze alle plekken op aan kruisen.

Het park is erg groen met vele struikgewassen. We reden langs Darby River naar Squeaky Beach om vanaf daar een wandeling te maken naar de Picnic Bay. Squeaky Beach is een plaatje! Grote stenen liggen er in het witte zand aan de blauwe zee. Na wat verder rijden hebben we nog een stop gemaakt bij de Whisky Bay. Op de terug weg was er een auto midden op de weg gestopt. Dit was omdat er een wombat op de weg liep! Zo leuk! Nu hebben we die ook in wildlife gezien. Achter ons stond een hele file en iedereen kwam fotos maken van het dier. Een wombat lijkt een beetje op een harig hangbuik zwijntje.

We hebben s’avonds overnacht op een gratis camping, Franklin River Reserve. Toen we s’middags onze tafel en stoeltjes van uit de camper in het gras hadden gezet kwam de buurman aan ons vragen of we bij hun kwamen zitten. We pakten onze stoelen en namen ons drankje mee en verhuisde naar de andere kant. Hier bleek iedereen die op de camping stond bij elkaar te zitten. Ze waren allemaal erg geïnteresseerd in ons van waar onze reis naar toe ging. Het was een groep met 4 stellen. Een stel daarvan kwam uit Frankrijk en de rest waren Australiërs. Die Australiërs zijn ook veel op reis.

Donderdag 13 november
Rustig wakker geworden en buiten in de zon zitten lezen tot een uur of 12. Toen zijn we vertrokken naar Philips Island waar we na 2 uur rijden aan kwamen. Ook eerst weer naar een informatie centrum geweest. We hadden op internet gelezen over de Pinguïn Parade. Dat je op het strand met zonsondergang de pinguïns het strand op ziet komen. Na de informatie die we kregen bleek je ervoor te moeten betalen en was het een afgezet stuk waar je op een tribune naar de pinguïns kon kijken. Dit was al een stuk minder leuk dan dat we gedacht hadden. Dus hebben we het overgeslagen.

We zijn naar het zuidelijkste punt van Australië gereden. The Nobbies is een rotsachtige berg in de zee. Er lag een wandelroute door een kleurrijke rotswand langs de kust. Een weide met vetplanten waaruit paarse en gele bloemen kwamen. Dit is echt de moeite waard om te bekijken! We hebben het eiland rond gereden, via een brug kom je weer op het vaste land. Rond 16.00u zijn we vertrokken om een camping te zoeken. We reden alvast richting Melbourne en kwamen een camping tegen aan het strand in de plaats Lang Lang.

Dit was weer zo een camping dat je moet bellen naar de eigenaar om een plek te krijgen. Dit waren we niet van plan en besloten door te gaan naar een andere camping. Toen kwam net de eigenaar aan gereden en konden we gewoon betalen voor een plek. Eigenlijk wel een opluchting!

Hier konden we mooi weer eens een was draaien! Voor 2,20 dollar kon je wassen, dus dat was lekker goedkoop! Toen de was klaar was, kwam het er viezer eruit als dat het er in ging. We besloten hem iets minder vol en zonder de sokken nog eens te laten draaien. Marjolein ging ondertussen een handwas doen en kreeg verbaasde zich dat t water zo bruin was. Bleek dat de wasmachine op regenwater aangesloten was. Maargoed, op de camping doen we niet zo moeilijk, met wat waspoeder zal het toch wel wat beter ruiken.
We konden het buiten ophangen. Savonds begon het erg hard te waaien waardoor we de lichtere shirts in de camper op moesten hangen. De volgende dag was alles droog.

Vrijdag 14 november
Van de eigenaar mochten we rond 12 uur uitchecken. Aangezien er niet veel op de planning stond hebben we rustig opgestart, gedoucht en fris en wel weggereden.
Rond 16.00u kwamen we aan op een gratis camping voorbij Melbourne. Bij een BP station aan de Princes Freeway lag The Little River camping aan vast.
Er was ook een informatie centrum waar we alvast informatie inzamelde voor onze ronde richting de Great Ocean Road.
Er kwam een auto naast onze auto geparkeerd staan, de wind blies de deur van de mevrouw naast ons uit haar hand zo tegen onze camper aan. Toen zat er zwarte lak op onze witte camper. Na gegevens van die persoon te hebben verzameld, is het afwachten wat daarmee gebeurd 22 november als we hem moeten inleveren.

Omdat daar niet veel te doen was besloten we naar Geelong te rijden om naar het shopping center te gaan. Een drankje en een chippie gehaald om het gezellig te maken bij het spelletjes doen in de camper.

Zaterdag 15 november
Om 8.30u vertrokken na wat warme chocolade melk richting The Grampians. Aangekomen in Halls Gap en langs het informatie centrum geweest. We staan op een luxe camping met wifi. Big 4 Halls Gap Caravan Park. We mochten lekker warm bij de kachel voor een bioscoop scherm zitten om te internetten. Toen het regende kregen we zelfs van de meneer van de camping een lift naar het warme gebouw. Onderweg zagen we weer vele kangaroes in het gras zitten.

Zondag 16 november
Wachten tot het beter weer werd om wat te gaan ondernemen in natuurpark The Grampians.
Uiteindelijk zijn we rond 12.00u naar de Silverband falls gegaan. Nadat we daar zijn geweest hebben we de gratis camping Plantation campground opgezocht. De rest van de dag hebben we een boek gelezen en hebben we niet veel meer gedaan.

Maandag 17 november.
We zijn rond 13.00 vertrokken vanaf de camping. Het was de bedoeling om een wandeling naar de Pinnacle te maken. Dit is een wandeling van 2.1 km die 2 ½ tot 3 uur zou duren. Dit wisten we niet dus uiteindelijk maar besloten dit niet te doen omdat we anders die dag niets meer konden doen. Vervolgens zijn we door gereden naar de Boroko lookout waar je uitzicht had over verschillende meren en bergen. Daarna naar de Mac Kenzie falls lookout. Dit is een grote waterval die erg populair is.
Nadat we hier geweest zijn we via Halls Gap naar de gratis camping gereden Fress water lake in Dunkeld. Het was ongeveer 1.30 uur rijden vanaf Halls Gap. Onderweg kwamen we emu’s in het wild tegen. Hiervoor zijn we langs de weg gestopt om ze te fotograferen.

Dinsdag 18 november.
Vanmorgen zijn we rond 07.30 vertrokken op weg naar de Great Ocean Road. We kwamen rond 09.15 aan in Port Fairy. Na wat boodschappen gedaan te hebben zijn we naar camping Great Ocean Road Toerist Park in Peterborough gereden. Onderweg kwamen we stieren tegen die een mooie aparte kleur hadden. Ze waren zwart en op hun rug liep dit over naar bruin, en dat zat ook op z’n kop. We hebben al meerdere stops langs de weg gemaakt van het mooie uitzicht. Zoo mooi hier! De kustlijn hier bestaat uit hele hoge kliffen. Stukken klif zijn afgebroken en zo liggen er rotsblokken in zee.
Het was deze dag bewolkt maar trok later op de dag meer open. Toen is Annemarie een wandeling gaan maken langs de kust. Met deze wandeling kwam ze een jonge dingo tegen en zag ze 2 pinguïns op een rots in het water.
Marjolein heeft buiten in de zon kunnen relaxen.

Woensdag 19 november
Wakker geworden met een blauwe lucht! We hadden niet gedacht dat we nog een korte broek aan zouden trekken! Dit was even een geluksmomentje. We hebben er voor gekozen eerst naar The Grampians te gaan in plaats van The Great Ocean Road omdat het bewolkt weer was. Dit was de juiste beslissing omdat vandaag de zon scheen.

Om 10.00u vertrokken vanaf de camping naar de Londen Bridge.
Dat is een rots in zee wat lijkt op een brug. Toen naar de Loch Ard Gorge en The Razorback. Dit is een grote muur in zee, met op de achtergrond hoge stukken afgebroken klif in het water. Met dat blauwe hoog golvende zee water wat tegen alle kliffen aan slaat hebben we prachtige foto’s. Daar liepen we met een grote glimlach op ons gezicht in de zon. Wat een heerlijke dag met verbluffende uitzichten!
Zo kwamen we ook langs The Thundercove waar het zeewater in een grot stroomde.
Hierna kwamen de beroemde Twelve Apostles. Meerdere stukken afgebroken klif liggen hier in zee.
Die aantal kilometers kust was de mooiste kustlijn wat we in Australië hebben gezien.

Na een stuk binnenland kwamen we weer langs de kust uit maar dit was een heel ander soort kust al. Meer strand en lage rotsen/stenen in het water. We zijn naar de Eskine Falls en de Airleys Inlet lighthouse gereden. Rond 18.15u kwamen we aan op de gratis camping Little Princes langs de snelweg.

Donderdag 20 november
Rond 07.30 vertrokken naar de camping Sundowners langs de Western Freeway bij Melbourne. Hier hebben we de 2 laatste nachten geboekt met onze camper voor 48 dollar.
Boodschapjes gedaan in Melton en daarna gewassen.
Bij het boodschappen doen worden de producten netjes in tassen allemaal ingepakt door de caissière. Dit duurt vele malen langer dan in Nederland.

Dit werd een dagje relaxen.
Het is bewolkt weer, een harde maar warme wind, en hebben nog steeds de korte broek aan!

Vrijdag 21 november
Lekker uitgeslapen en een ontspannen ochtendje gehad.
Rond 12.00u wilde we met de bus naar Sunshine, om daarna met de trein naar Melbourne te reizen. Toen we in de bus stapte, stonden we met geld klaar om een ticket te kopen in de bus, maar bleek dus dat je een pas moest hebben. De buschauffeur probeerde dit uit te leggen maar wij begrepen er niets van. Hij benaderde ons op een agressieve toon, met dat we mee mochten rijden maar t was ons eigen probleem. De chauffeur rook verschrikkelijk naar zweet en toen ie begon te schreeuwen kwam er ook nog eens een onaangename geur uit zn mond zetten.
Toen hebben we maar snel plaats genomen in de bus en dachten we dat we er later wel uit zouden komen met hoe het openbaar vervoer hier werkt.
Onderweg vroegen nog 2 meiden de weg, de buschauffeur reageerde op hun ook heel agressief. Omdat ie hun ook niet normaal kon benaderen, maakte de ene meid een gebaar of ie getikt was. Toen stopte ie nog even met de bus om de deuren te openen en een agressief aanval gebaar te maken.
Toen we bij Sunshine busstation aan kwamen konden we daar een myki pas kopen, dit was dus de kaart die we moesten hebben voor de bus, tram en trein. Dit werkt hetzelfde als een ov kaart in Nederland. Deze kosten 6 dollar p.p. Inmiddels was het al heel wat later dan de bedoeling was dus twijfelde we of we nog wel naar Melbourne zouden gaan. Wij nog proberen of een andere buschauffeur ons nog gratis mee terug wilde nemen naar Rockbank, naar de camping. Maar daar trapte de volgende niet in.
Toen besloten om toch naar Melbourne te gaan omdat we toch zo n pas aan moesten schaffen. Binnen 25 minuten waren we in Melbourne met de trein.
Daar konden we met de ouderwetse city circle tram nr 35 gratis door de stad heen reizen. Op verschillende plekken kon je uitstappen. Deze trein is er speciaal voor de toerist. Ze spelen onderweg een bandje af met informatie over de stad en bekende gebouwen. Zo kwamen we in een heel mooi winkelcentrum die was bekleed met kerstspullen. En zijn we uitgestapt bij het southern star reuzenrad.
Rond 19.00u zijn we weer terug gegaan met de trein en bus naar Rockbank. Daar kwamen we rond 20.15u weer aan.

Zaterdag 22 november
We hebben onze laatste nacht in de camper geslapen. Om 06.45u ging de wekker. Onze spullen ingepakt en de camper opgeruimd. Om
08.00u zouden we vertrekken vanaf de camping omdat we om 11.40u naar Tasmanie zouden vliegen. Toen we om 08.00u bij de receptie aankwamen was deze nog gesloten tot 09.00u. Toch maar besloten om te wachten tot dat de receptie open ging want we moesten de sleutel en pasje nog inleveren waarmee we de borg nog terug kregen. Een uurtje later dan gepland vertrokken we. Nog 2 ½ uur de tijd om op het vliegveld te komen en in het vliegtuig te zitten. We hadden die dag daarvoor al gevraagd hoelang het rijden zou zijn. Het zou 20 tot 30 minuten rijden zijn van Rockbank naar de luchthaven.
Dit moest in buurt van het vliegveld zijn. Het vliegveld hadden we uiteindelijk vrij snel gevonden maar toen Apollo nog, het verhuurbedrijf.
We moesten eerst de camper weg brengen voordat we zouden vliegen.
Toen vergaten we nog bijna dat we de camper met een volle tank af moesten leveren, dus dat kwam er ook nog tussendoor! We volgden bordjes rental car parking waar je de huur auto’s moest inleveren. We kwamen er al snel achter dat we daar niet goed zaten met een camper. Annemarie ging daar maar snel de weg vragen omdat we totaal geen idee hadden waar we dan moesten zijn.
Marjolein moest doorrijden met de camper want er stonden wat auto’s achter haar. Ze was doorgereden maar kon toen nog maar 1 kant op en dat was exit. Uiteindelijk kwam ze uit bij auto verhuur bedrijf hertz, die in de parkeergarage was. Ze had de camper daar even neergezet maar Annemarie wist natuurlijk niet waar ze nu was. De mensen van hertz waren niet echt blij met ons omdat we erg in de weg stonden. Eerst liep een vrouw te mopperen maar gelukkig kwam er daarna een man naar Marjolein toe en gaf aan dat ze wel een stukje verder mocht wachten. Gelukkig kwam Annemarie al snel aanrennen en had ze de route.
Het eerste stukje wat die mevrouw had opgeschreven klopte wel. Alleen op gegeven moment klopte dit niet meer.
Wij overal stoppen. Marjolein stond soms amper stil met de camper of Annemarie vloog de camper alweer uit om de weg te vragen. De meeste mensen wisten het niet precies dus we werden alle kanten op gestuurd. Dat schoot dus helemaal niet op.
Inmiddels zaten we heel erg in de stress want het was al 10.15u.
We dachten nu echt dat we onze vlucht zouden missen.
Op een gegeven moment zijn we gestopt bij het tankstation om hulp te vragen. Daar was een hele lieve man die wel voor ons uit wou rijden naar de juiste straat. Wat waren wij blij! Zo was er misschien toch nog een klein kansje dat we onze vlucht zouden halen.
Uiteindelijk om 10.30u kwamen we aan bij Apollo. We hadden geluk met een Nederlander die daar achter de balie werkte. Hij heeft gelijk voor ons een taxi gebeld. Dit zou nog 10 minuten duren. We hebben nog even de camper na gelopen en alles afgehandeld bij Apollo.
Al vrij snel kwam de taxi en konden we richting de terminal.
Om 10.50u rende we het vliegveld binnen. Daar was iemand die de boarding passen gelijk voor ons uit printte en de bagage in kon checken.
Toen zakte onze stress weg! Met rode wangen ploften we neer bij de gate. We wisten dat we niet naast elkaar zaten in het vliegtuig. Tegen over ons lagen een heel rijtje chinezen met open monden te slapen op de stoelen. Marjolein zei nog als die mensen maar niet naast me komen zitten. Die praten altijd zo irritant en smakken. In het vliegtuig zaten we netjes op onze plekken, Marjolein schuin tegenover Annemarie. Naast Annemarie kwam een Australisch echtpaar te zitten. Toen het rijtje Chinezen het vliegtuig in kwam en precies stopte bij het rijtje waar Marjolein zat, kwam Annemarie niet meer bij van het lachen! Het echtpaar naast Annemarie zaten haar heel stom aan te kijken, van wat heeft die nou ineens?!?!

We hebben een goede vlucht gehad naar Tasmanie. Het was een uur vliegen. Vanaf de luchthaven in Hobert een Shuttle bus gepakt naar het hostel wat we geboekt hadden.

De campings hebben we gedag gezegt. De camper heeft ons niet in de steek gelaten en het was erg fijn in gebruik. We hebben in de afgelopen 6 weken 7900 km gereden met de camper, op 21 gratis campings geslapen en op 18 betaalde campings. Nu slapen we in hostels.